Mijn omgeving

Ook je netwerk leeft met jullie mee. Ook zij kunnen verdriet hebben over hun kleinkind, neefje of nichtje of het kindje van hun goede vriend of vriendin. Helaas ben jij niet degene die hen daarbij kan ondersteunen en het is ook goed daar je grenzen in aan te geven. Ze kunnen steun vinden bij elkaar en misschien bij anderen uit hun netwerk die iets soortgelijks hebben meegemaakt, maar jij hebt je eigen verdriet. Communiceer uitslagen van testen, (ziekenhuis)onderzoeken en andere nieuwe informatie vooral ook op je eigen moment, wanneer jij er aan toe bent. En op je eigen manier: in een persoonlijk gesprek, via een groepsmail of bijvoorbeeld door het schrijven van een blog.

Soms kan het fijn zijn om je zorgen te delen met familie of vrienden. Met mensen die jou al heel lang kennen. Soms is dat moeilijk. Toch, als je daar behoefte aan hebt, is het belangrijk dat je het wel doet. Anderen hebben misschien niet altijd door dat je graag wilt praten of vinden het moeilijk er zelf over te beginnen. Of ze weten niet goed wat je wilt en besteden er daarom geen aandacht aan. Geef zelf duidelijk aan dat je graag wilt praten. Het bijhouden van een groepsmail, groepswhatsapp of blog kan ook helpen om zorgen te uiten en geeft familie en vrienden de kans hier op te reageren. 

Voor een kind met een beperking, aandoening of ziekte zorgen is niet altijd makkelijk. Het is dan fijn wanneer je begrip en steun krijgt vanuit je omgeving. Om dit te krijgen is het belangrijk om met elkaar te praten. Geef je behoeftes aan en wees open naar anderen toe. Probeer vooral ook aan te geven wat mensen wel voor je kunnen betekenen, waar ze rekening mee moeten houden en misschien wel waar jullie als gezin behoefte aan hebben. Misschien helpt het als iemand een gezonde, warme maaltijd voor jullie maakt of familie wil oppassen op de broertjes en zusjes uit het gezin. Op die manier geef je anderen de kans om jou te helpen en hun verdriet om te zetten in iets positiefs. Hier kun je een aantal filmpjes zien waarin ouders vertellen hoe zij omgaan met het krijgen van complimenten (over hoe zij zorgen en omgaan met hun kind) vanuit hun omgeving.

Het kan natuurlijk gebeuren dat er mensen in je omgeving zijn die het niet begrijpen. Misschien vinden ze het te moeilijk jullie verdriet te zien of zijn ze bang om de verkeerde dingen te vragen waardoor ze zich van je afzonderen. Hoe vervelend het ook is; je zult mensen kwijtraken. Vrienden die niet meer in jullie leven passen of waar je niet op kunt bouwen. Dit is pijnlijk, maar misschien helpt het te bedenken dat je nu geen (negatieve) energie meer hoeft te stoppen in deze mensen.

Wanneer jouw kind een zichtbare beperking, aandoening of ziekte heeft, krijg je hoe dan ook te maken met mensen op straat die kijken en misschien vragen stellen. Vaak zijn vragen goed bedoeld maar hiermee omgaan is niet altijd even makkelijk. Het is heel persoonlijk hoe je wilt reageren op vragen van anderen. Misschien praat je er graag over maar het kan ook zijn dat je liever niks vertelt. Daarbij heb je de ene dag misschien wel energie voor een gesprek, en de andere dag niet. Geef altijd duidelijk aan anderen aan of je wel of geen zin hebt in een praatje. Daarbij komt natuurlijk ook nog dat je kind het er ook mee eens moet zijn.