Levend verlies ervaren
Veel ouders van kinderen met een extra zorgvraag of ondersteuning ervaren ‘terugkerende gevoelens van verlies en rouw’, ook wel levend verlies genoemd.
Denk bijvoorbeeld aan verdriet over wat niet (meer) kan of anders gaat dan gehoopt of verwacht rondom je kind en je kind bijvoorbeeld een reguliere mijlpaal niet bereikt. Levend verlies kan ook gaan om gevoelens van eenzaamheid, machteloosheid of schuld en schaamte. Deze gevoelens komen zowel verwacht als onverwacht.
Deze gevoelens kunnen extra in de weg gaan zitten als je ze als ouder wegstopt en niet erkent. Ze wel erkennen en durven voelen kan je als ouder juist helpen.
Vragen die je jezelf kunt stellen
Ouder: Wanneer ervaar jij levend verlies
Zorgprofessional: Wat weet jij zelf van het onderwerp Levend Verlies? Breng je het wel eens ter sprake in een gesprek met ouders? Weet je hoe je ouders hiermee op weg kunt helpen?
Naaste: Herken jij het levend verlies bij de ouder? Weet je wat jij kunt betekenen voor de ouder?
'Het gevoel van rouw, van levend verlies, overspoelt me soms plotseling. Als ik een kind van dezelfde leeftijd als de mijne zie fietsen terwijl mijn kind nog niet eens kan zitten. Als de buurjongen zijn eerste bijbaantje krijgt, en wij dat over moeten slaan. Dat verdriet, dat verlies van iets wat je ooit had gehoopt, had verwacht voor je kind, ja dan verdrink ik soms daarin. Maar het helpt dan wel om me daar ook even in mee te laten trekken. Even goed huilen. Praten met iemand. En dan kom ik er aan de andere kant ook wel weer uit en gaan we vol goede moed verder.'
Emoties
Zoek steun en een luisterend oor.
Emoties
Geef steun en een actief luisterend oor. Wees niet bang om ernaar te vragen, ongeacht de leeftijd van het kind.