Aanvragen van hulpmiddelen
Een (ergo)therapeut kan je over het algemeen helpen bij een aanvraag. Samen kijk je naar wat er nodig is voor je kind en in jullie thuissituatie. Op basis hiervan kun je samen een pakket van eisen (PVE) opstellen. Hierin schrijf je waar het hulpmiddel aan moet voldoen. Vaak schrijft een (revalidatie)arts dan een indicatie voor het hulpmiddel. Vervolgens kun je, samen met de therapeut, op zoek naar het hulpmiddel dat het beste bij jullie eisen past. Wanneer je een hulpmiddel in bruikleen wilt ben je vaak wel gebonden aan de leveranciers waarmee je gemeente, zorgverzekering of de WLZ een contract heeft.
Hulpmiddelen kun je, naast in natura/bruikleen, ook via een persoonsgebonden budget uitgekeerd krijgen. Je krijgt dan, van de gemeente, een bedrag om zelf een hulpmiddel aan te schaffen. Dit bedrag zal gebaseerd zijn op de prijs van wat de gemeente het goedkoopste geschikte hulpmiddel vindt.
Bij de leverancier kun jij (of de therapeut) een passing aanvragen. Het kan handig zijn dat de therapeut hierbij aanwezig is. Zo kun je samen kijken of het hulpmiddel inderdaad is wat je kind nodig heeft en wat er precies op en aan moet zitten. De leverancier stelt dan een offerte op die naar de zorgverzekering, gemeente of WLZ wordt gestuurd samen met een aanvraag die de therapeut namens jou kan schrijven. De vergoeder zal dan zijn goedkeuring moeten geven voor het hulpmiddel.
Wanneer de goedkeuring er is, zal de leverancier ervoor zorgen dat het hulpmiddel er komt. De levertijd kan variëren van één week tot enkele maanden. Neem vooral zelf initiatief en vraag van tevoren hoe lang het gaat duren. Als je wilt weten wie wat vergoed dan kun je bij wet- en regelgeving en vergoedingen kijken.
Hieronder nog een aantal tips waar je op kan letten bij de aanvraag:
Richt de aanvraag op de zelfstandigheid van je kind en hoe het hulpmiddel daaraan kan bijdragen, op participatie in de samenleving of op waarom jij als ouder (en je partner) dat hulpmiddel nodig hebt om de zorg voor je kind te kunnen blijven doen en om overbelasting te voorkomen. Ook omdat je kind ouder en daarmee groter en zwaarder wordt.
Maak een overzicht van zorgmomenten waarin je uitgebreid aangeeft hoeveel zorg je kind wanneer nodig heeft.
Het klinkt naar maar ga bij de aanvraag uit van de ergst mogelijke dag waarop de zorg het zwaarst is en je kind het minste kan, ook al zou je zelf liever kijken naar wat je kind allemaal wel kan.
Geef aan welke beperkingen (denk ook aan beperkingen op bijvoorbeeld informatieverwerkings- en sociaal gebied) er blijvend zijn, voor de rest van het leven van je kind.
Je mag je emotie tonen in de aanvraag.
Vraag een professional om een brief te schrijven over de beperkingen van je kind en waarom bepaalde hulp nodig is
wanneer je aanvraag wordt afgewezen, is het zinvol om in beroep te gaan. Daarmee geef je aan dat je het niet eens bent met de afwijzing. Hierbij kun je gebruik maken van de ervaring van andere ouders, therapeuten en maatschappelijk werk.
Kassa maakte een item over de bureaucratie waar mensen in Nederland mee te maken krijgen wanneer zij hulpmiddelen moeten aanvragen. Hier lees en zie je meer.