Het went nooit
Het went nooit. De avond van tevoren jezelf druk zitten te maken. Allerlei scenario's die langskomen in je hoofd. Zou het wel goed gaan? Wat nou als er complicaties optreden? Je best doen om je geen zorgen te maken, om dat nare stemmetje naar de achtergrond te dwingen. Een tasje met spulletjes klaarleggen.
Het went nooit. 's Ochtends voor dag en dauw in de auto zitten. Favoriete knuffels mee. In een lege parkeergarage je auto vlakbij de ingang kunnen zetten. Je melden bij de afdeling. Vragen beantwoorden van de verpleegkundige bij de intake. Je kind, een baby nog, bezighouden, zich niet bewust van wat er gaat gebeuren. Of je peuter troosten omdat hij bang is voor wat komen gaat, zijn tranen laat lopen, terwijl jij ze dapper verbijt.
Het went nooit. De gang door naar de ok. Een raar pakje aandoen en daar grapjes over maken. De apparaten die klaarstaan op de ok. De geur van het narcosekapje. Je kind in je armen, dat tegenstribbelt, huilt, weerstand biedt en tenslotte slap wordt. Je kind dat je moet overdragen.
Het went nooit. Je baby aan toeters en bellen. Infusen, monitors, drains, piepjes en bliepjes. Je peuter overstuur, boos en in paniek vanwege de pijn. Je kind gedwongen tot dingen die hij niet wil, maar die moeten voor zijn bestwil. De neiging om hem onder je arm te nemen en heel hard weg te rennen. De neiging om de verpleegkundigen weg te trekken die over zijn grenzen heen gaan. De kracht om dit te onderdrukken.
In zes jaar tijd tien keer. Doorgewinterd. Maar het went nooit.
Geschreven door Marianne (Prikkelpracht)
Blogbundel "Met een hart vol liefde"
Ben je een liefhebber van de verhalen van Marianne? Bij (Sch)ouders hebben we er inmiddels 3 geplaatst. Lees hier haar eerste verhaal 'Het valt wel mee' en hier haar tweede verhaal 'Dromen'.
Marianne heeft haar verhalen verzameld in een blogbundel "Met een hart vol liefde". De blogbundel is op 6 september 2019 uitgekomen en het voorwoord is geschreven door Hans Breur, één van de kindercardiologen van het WKZ.
In de blogbundel staan 38 blogs die te maken hebben met de aandoening binnen het gezin van Marianne. De emoties van brusjes, de angsten als ouders, de dilemma’s, een omgeving (inclusief zorgprofessionals) die het niet altijd begrijpt. Wat logisch is, maar soms ook pijnlijk, vermoeiend of lastig. Het boek geeft een uniek inkijkje in hoe het leven met een onzichtbare chronische aandoening er uit kan zien.
Heb je interesse in de blogbundel dan kun je hem hier bestellen!