Nathalie Nede: raadslid met oog voor inclusie

Arnhem was één van de eerste gemeenten die het VN-verdrag Handicap vertaalde in een lokale inclusieagenda. Daarmee kreeg de stad de status van koplopergemeente. Dat betekent echter niet dat alles vanzelf goed gaat: ook Arnhem loopt tegen uitdagingen aan en moet steeds opnieuw kijken hoe beleid in de praktijk uitpakt.

In de praktijk

De kracht is dat er een team inclusie is dat verschillende perspectieven – van cultuur en religie tot seksuele diversiteit en beperking – samenbrengt. Die aanpak vertaalt zich steeds vaker naar de praktijk. Evenementen zoals de Coming In Week en sportdagen worden op een inclusieve manier georganiseerd, waarbij toegankelijkheid en diversiteit steeds vaker worden meegenomen. Ook de gemeenteraad blijft daarbij alert op waar het beter kan. Zo signaleerde Nathalie dat bij de dodenherdenking een tolk Nederlandse Gebarentaal ontbrak, en op haar suggestie werd dit nog in dezelfde week geregeld. Tegelijkertijd zien zowel ouderplatform als raad dat er nog veel winst te behalen is, bijvoorbeeld op het gebied van structurele toegankelijkheid in de openbare ruimte.

Wat werkt in de samenwerking?

Het gesprek met Nathalie maakt duidelijk wat de samenwerking succesvol maakt. Raadsleden hebben een enorme breedte aan onderwerpen waarvoor ze verantwoordelijk zijn en kunnen onmogelijk overal even diep in duiken. Daarom waarderen zij het wanneer ouders een situatie helder en concreet schetsen, met een duidelijke vraag. Het helpt bovendien om ervaringen te bundelen, omdat gezamenlijke signalen meer gewicht krijgen dan één losse casus. Het eerste contact kan goed via e-mail, maar het persoonlijke gesprek – een telefoontje of een kop koffie – maakt vaak het verschil. En misschien nog wel het belangrijkst: ouders hoeven hun emotie niet te verbergen. Het gaat immers om hun kind, en die betrokkenheid mag en moet zichtbaar zijn.

Vertrouwen en drempels

Tegelijkertijd is er ook een keerzijde. Ouders geven soms aan bang te zijn dat het uitspreken van kritiek gevolgen kan hebben voor toekomstige aanvragen. In een stad als Arnhem, waar gemeenschappen relatief klein zijn, bestaat bovendien de zorg dat een gezin herkenbaar wordt zodra er voorbeelden worden gedeeld. Daarom is het van belang dat platforms zoals Bijzonder in Arnhem een veilige plek bieden waar ervaringen anoniem of gebundeld gedeeld kunnen worden. Zo komen de signalen toch bij de politiek terecht, zonder dat ouders zich extra kwetsbaar hoeven op te stellen.

Inspiratie voor andere gemeenten

De samenwerking in Arnhem laat zien dat het kan: een ouderplatform dat niet alleen ouders ondersteunt, maar ook een serieuze gesprekspartner is voor de politiek. Het resultaat is een stad die stap voor stap inclusiever wordt. Maar zelfs als koplopergemeente is Arnhem er nog niet: structurele toegankelijkheid en blijvende aandacht voor inclusie vragen voortdurende inzet. “Het mooiste moment is wanneer je merkt dat inclusie vanzelfsprekend wordt,” zegt Nathalie Nede. “Dat je er niet meer elke keer opnieuw de vinger bij hoeft op te steken, maar dat het gewoon onderdeel is van hoe we dingen organiseren.”

Waarom dit een goed voorbeeld is

De kracht van dit voorbeeld zit in de combinatie van ervaringskennis van ouders en de politieke daadkracht van raadsleden. Samen maken zij zichtbaar waar beleid in de praktijk knelt en zoeken ze naar oplossingen. Het laat zien dat kleine acties – een vraag stellen, een ervaring delen – kunnen leiden tot grote veranderingen in beleid en uitvoering. Het bewijst ook dat persoonlijke verhalen en emoties, gecombineerd met feiten en voorbeelden, een enorme impact hebben. Daarmee biedt Arnhem inspiratie voor andere gemeenten en ouderplatforms die hun stem willen laten horen en hun stad inclusiever willen maken.